امام صادق عليه السلام مي فرمايد:
روز قيامت، گروهي سوار بر مركب هايي از نور وارد صحراي محشر ميشوند و با صداي بلند ميگويند:« سپاس خداوندي را كه وعدهاي كه به ما داد، راست بود و زمين را ميراث ما قرار داد. اكنون در هر جا از بهشت كه بخواهيم منزل ميگزينيم.»
در اين هنگام مردم مي گويند:« اينها پيامبران هستند.»
ولي از سوي خداوند متعال ندا مي آيد كه:« نه، اينها شيعيان علي بن ابيطالب هستند. آنان بندگان برگزيده و بهترين مخلوقات من هستند. »
مردم ميگويند:« خدايا، اينها چه كردهاند كه به اين مقام و درجه رسيدهاند؟ »
دوباره از سوي خداوند متعال ندا مي رسد كه:« اينان در دست راست انگشتر مي كردند، پنجاه و يك ركعت نماز (جميع نمازهاي واجب و مستحب در يك شبانه روز ) مي گزاردند، به تهيدستان غذا مي دادند، پيشاني بر خاك ميماليدند و در نماز «بسم الله الرحمن الرحيم» را با صداي بلند مي گفتند.»
منابع:
- بحارالانوار، ج40، ص 78 ------ فردوس الاخبار
- بحارالانوار، ج 36، ص69، حديث 16 ------ كنزالكراجكي
daneshnameh.roshd.ir
|
امتیاز مطلب : 4
|
تعداد امتیازدهندگان : 2
|
مجموع امتیاز : 2